Ajuinen en Look

12 april 2005, De Meerse, Hoofddorp

Thomas van Luyn en Mike Boddé staan weer samen op de planken. In 1995 speelden zij de show “De fiets van Marleen” en daarna ging het duo uit elkaar wegens medische redenen. Inmiddels gaat het beter, Thomas en Mike hebben in de tussenliggende tijd wat soloprogramma’s gemaakt en langzaam maar zeker stuurde het steeds meer richting de vereniging van de cabaretiers. Eerst in Kopspijkers, toen de Mike & Thomas show bij de VARA en nu weer in het theater met “Ajuinen en Look”.

Terwijl het doek open gaat zien we dat de aankleding minimaal is gehouden, heerlijk strak en mooi neergezet. Twee bankjes, piano en een enorme chandelier. Dat en een ingenieus gebruik van het licht is voldoende om de heren bij ons in de huiskamer te trekken.

De eerste keer dat ik de heren tezamen mocht ontmoeten was in oktober 1994. Een kenmerkende uitspraak van Boddé was “Het kan mij niet vaak genoeg van de hak op de tak springen. Ik kan me vreselijk irriteren als mensen vreselijk hun best doen om één nummer op het andere aan laten sluiten. Mensen vinden het helemaal niet erg als je van a gelijk naar d springt!” …” Wat ik het leukste vind is spelen met de taal. De mogelijkheden, of sterker nog de onmogelijkheden!”. Zaken die nog steeds in de huidige show zitten. Het ene onderdeel is nog niet afgelopen of je zit al een minuut in de volgende sketch.

Het geeft de show een chaotisch beeld, terwijl de voorstelling toch zeer sterk in elkaar grijpt. Muzikaal komt een mens weinig te kort bij de voorstelling en er zitten een paar parels van nummers in, maar door de hak-tak instelling is er te weinig tijd om daar echt bij stil te staan.

Toch blijven de heren op hun scherpst in hun ‘gesprekken’. Of dat nu gebeurt in de, uit de eerste voorstelling getrokken, bestellingen in een snackbar of in de minutieus getimede ‘beleefde’ beledigingen aan elkanders adres, maar dat zijn de momenten dat ze hun ware kracht laten zien! Het vervelende is dat een aantal ‘cross-talks’ die in het programma zitten rechtstreeks uit “De fiets van Marleen” komen en ze daarmee ineens teruggrijpen op de succesnummers van het verleden die ze volgens mij niet nodig hebben. Maar laten we eerlijk zijn, dat is wel mijn voornaamste kritiek puntje… Ajuinen en Look zijn terug, wat ga ik dan zitten klagen!