Advocaat van de Duivel
Gezien: 25-3-2016 Westlandtheater de Naald
Eigenlijk moest ik wel gaan! Een toneelvoorstelling van een favoriete film, met Victor Löw en Waldemar Torenstra en dat ook nog eens op Goede Vrijdag. Advocaat van de Duivel was een heerlijke voorstelling!
Waarschijnlijk kent iedereen het verhaal wel, dus ik maak me even niet zo’n zorgen om al te veel spoilers. We beginnen in een klein stadje in de uitgestrekte vlakten van het Amerikaanse land. Een jonge advocaat (Waldemar Torenstra) maakt daar naam voor zichzelf in een spraakmakende zaak, met een uitzonderlijke serie van overwinningen. En dat blijft niet onopgemerkt waardoor hij al snel van een groot Amerikaans kantoor een visitekaartje in de hand gedrukt krijgt met een onvoorstelbaar salaris. Een bijzondere kans dus voor hem en eentje die hij niet zomaar kan negeren. Na een korte ruzie met zijn partner is de keuze dan ook duidelijk en al snel zit hij bij de grote advocaat John Milton (Victor Löw) aan tafel. Een gehaaid kantoor, waarbij er een ‘cutthroat’ mentaliteit heerst. Een verzameling winnaars rondom Milton en zijn secretaresse. En dan komt de mooie discussie over hoever je mag/moet gaan voor overwinningen en de morele bezwaren die om de hoek komen kijken.
Advocaat van de Duivel is een bijzonder mooie voorstelling geworden. Met een kleine cast zijn ze instaat om een uitgebreide wereld neer te zetten met advocaten, rechters, criminelen, getuigen, echtenotes in een decor wat net zo makkelijk een rechtzaal is als een penthouse voor een feest. Naast dat het visueel een fijne voorstelling is zorgt het spel voor de kers op de taart. Want het spel van Victor en Waldemar is gewoon heerlijk om naar te kijken. De transformatie van het plattelands advocaatje naar een gehaaide advocaat die wil winnen, maar ook zijn mede- en tegenstander die keihard voor zijn eigen zaken gaat. Maar de andere spelers, die allemaal meerdere rollen voor hun rekening nemen, zijn ook erg goed gecast! De wisselende rollen, met kleding en kapsels, zorgen voor een mooi consistent verhaal waarbij je als kijker regelmatig even naar voren schuift op je stoel. De verwijzingen in de teksten, het gebruik van de beamer, de samenwerking op het toneel… het klopt allemaal en dat is een verademing om te zien. Want hoe ga je de concurrentie aan met een blockbuster film? Blijkbaar door mooi speel en slimme vindingen!
Waarlijk een toneelstuk om te gaan zien!
