Lebbis – De bovengrens

Gezien: 26 mei, Heerhugowaard

Met De Bovengrens laat Lebbis weer eens zien hoe getalenteerd deze man is. Het is een lofzang aan het leven, zou je bijna denken, maar het neemt je ook mee langs de randen van onze huidige wereld. Lebbis is in staat om in een korte stappen grote complexe onderwerpen te fileren in een aantal hapklare brokken. En is het dan smakelijk tafelen, nee, ook niet altijd, want de onderwerpen zijn niet makkelijk te verteren.

Lebbis speelt al jaren op de Nederlandse bühnes. Eerst samen met Jansen, maar de laatste jaren is hij solo ook erg succesvol. De zalen zitten goed vol en het publiek hangt aan zijn lippen als hij beschrijft dat het niet goed gaat met de wereld. Want Lebbis houdt zijn publiek, dat voor aanvang nog lacherig aan een wijntje en wat lekkers in de foyer zat, toe dat hun domheid oneindig is, dat we in vallen trappen door schaarste die door anderen gecreëerd worden en dat we in iedere marketingtruc op aarde trappen omdat we overdadig consumeren. Maar hij is niet belerend, hij is niet pessimistisch, het is een slimme en rake voorstelling door een man die vreselijk goed kan vertellen. Want dat is het ook, de voorstelling is qua tempo, metrum en spanningsboog erg fijn om te aanschouwen en in deze show zit een mooi verloop in de achtergrond, waar een leeg landschap met een mooie ballon langzaam maar zeker steeds rauwer wordt waardoor het bijna lijkt alsof de wereld waarin hij speelt steeds minder mooi wordt. Of juist steeds mooier als je naar het beeld kijkt. Een bijzondere toevoeging in de voorstelling die eigenlijk al niet meer nodig had.

Lebbis is een activist, een wereldverbeteraar, een dromer die zijn zaal mooi beelden voorschotelt, menselijk is in zijn verhalen en gedreven in zijn passies. Een genot om naar te luisteren en te kijken!