Teun van den Elzen – Op positie
Gezien: 29 maart 2025 – Theater Piet Mondriaan, Abcoude
Redelijk last minute besloot ik om naar de voorstelling van Teun van den Elzen te gaan: “Op Positie”. Oorspronkelijk leerde ik Teun kennen via zijn “Saaie Kutpolitiek” video’s op Youtube zo’n 4 jaar geleden waar ik enorm van genoten heb. Dus de naam was mij niet onbekend en nadat ik hem ook nog een keertje in een line-up heb zien spelen in een comedyclub toog ik 2 jaar geleden naar een try-out van zijn eerste voorstelling in Hoofddorp. Een leuke voorstelling, waar voor mijn gevoel nog best wat aan gewerkt moest worden om hem helemaal uit de verf te laten komen. Al deden de recensies na de premiere wel blijken dat dat waarschijnlijk inmiddels gebeurt was. Na dat ene bezoek zakte Teun weer een beetje weg in mijn geheugen tot ik zijn naam een dag van te voren zag in de lijst van Cabagenda met voorstellingen bij mij in de buurt. Dus vol goede moed op naar Abcoude.
Een podium met daarop de duidelijk herkenbare zuilen van de democratie, mooie verwijzing naar waar ik hem oorspronkelijk van kende. En dan komt hij enthousiast opgelopen met zijn herkenbare haarbos en een fijne energie. Eerst een uitleg van het decor, wat wat abstract blijft, maar daarna wordt het snel persoonlijk aan de hand van een vriendenboekje. En dan begint de voorstelling snel interessant te worden. Want via eigen verhalen, anekdotes en herinneringen vloeien die persoonlijkheden over in het politieke landschap waarin we ons bevinden. Grote thema’s als oorlog en durf ik voor Nederland te vechten gaan naadloos over in klein verhaaltjes over school. Het gaat over willen enerzijds, maar onwil of onkunde anderzijds, het is slim versus gezellig, het is mooi versus banaal en het tragisch versus hoop. Het is een mooie balans waarop Teun wandelt in de voorstelling en voor mij een uitje van 1,5 uur waarvan ik echt enorm heb genoten. De makkelijke manier van vertellen, de (en voor mij hoeft het niet) soepele publieksinteractie, maar ook zijn uitstraling op het podium. Het is een genot om naar te kijken en je loopt de voorstelling uit met echt een verhaal in je hoofd. Een hele fijne voorstelling waar ik waarlijk van genoten heb.
Ik zou er veel over willen vertellen, maar ik wil er niets aan weggeven. Voor mij viel de voorstelling als geheel enorm mooi in elkaar en ik heb het gevoel als ik er stukken uit zou halen om te vertellen dat die hun kracht buiten de context van de voorstelling verliezen. Dus ik hou het op een “Ga het zien!”.
