Wat? Waarom neem je een pauze met imkeren?
Omdat ik klaarblijkelijk niet helemaal jofel reageer op bijensteken. Iedere imker gaat het gebeuren dat die gestoken wordt. Meestal bij het inspecteren van een kast, zeker als een bij klem komt te zitten tussen je hand en een raam, maar het kan ook een verdedigend volk zijn wat, door bijvoorbeeld weersomstandigheden, genetica of andere invloeden, besluit om de indringer een lesje te leren. Een bijensteek is voor beide geen fijn moment, want de angel van de bij is voorzien van weerhaakjes en de huid van een mens is te stug om de angel er weer uit te krijgen. Dus als de bij wegvliegt is een deel van de bij, de angel en de gifklier, achtergebleven in de huid, waardoor de bij sterft. In onze huid zit dan de angel en nog pompende gifklier, dus actie 1 is om zo snel mogelijk de angel uit de huid te wrijven (niet beetpakken, dan knijp je de gifklier leeg in je huid), maar met een nagel of met een kreditcard wrijf je de angel eruit. En dan ga je pijn voelen. Zoals met een verdedigende steek van wespen, hommels en bijen gaat erom dat ze zich of het volk verdedigen tegen iets/iemand. Dus je zal de komende minuten de pijn voelen van de steek. Dat trekt dan vervolgens weg en dan is het even afhankelijk van hoe je lichaam erop reageert.
Onder imkers wordt gezegd dat je met 50 steken helemaal immuun bent. Maar ik hoor ook ervaren imkers zeggen dat ze de eerste steek van het seizoen voelen en dat het even opzet, maar dat het voor de rest van het seizoen niets meer gebeurt. Helaas niet bij mij. Ik ben in mijn eerste jaar niet gestoken, vorig jaar 1 keer. Ik werd bij het onhandig optillen van een honingbak in mijn vingertopje gestoken. Op de dag zelf niet zo’n last, de 2 dagen erna had ik een dikke vinger. Geen probleem. Dit jaar ben ik 3 keer gestoken, de eerste keer door eigen onhandigheid omdat er een bij klem kwam te zitten tussen een stukje raat en mijn hand. Ik werd in mijn duim gestoken. Eerste dag weinig te zien, volgende dag een dikke duim en daarna een dikke hand. En bij dag vier begon het weer af te nemen. Bij de tweede steek, in mijn andere duim, weer eerste dag niets, 2e dag dikke hand en de 3e dag stond een deel van mijn onderarm dik en kreeg ik een infectie in mijn onderarm en vanaf dag vier begon het te slinken. En bij de laatste steek hetzelfde verhaal, behalve dat het nu dik werd en strak stond tot mijn elleboog. En weer een infectie eroverheen.
Dit is een beetje het omgekeerde wat je zou verwachten, de heftigheid op de reactie zou af moeten nemen en de huisarts ziet dit wel als een waarschuwing dat ik misschien een allergie aan het opbouwen ben. Dus wat nu? Dit nieuws kreeg ik anderhalve week geleden en ik moest het allemaal even laten bezinken, maar er is een plan gekomen. Sowieso ben ik nu met een bevriende imker bezig om nieuwe onderkomens te regelen voor mijn bijen. Dus dit gaan met een aantal weken allemaal naar een nieuwe standplaats toen in andere kasten zodat ze toe kunnen werken naar gezonde winterbijen en goed kunnen inwinteren voor dit najaar. En ik wacht de onderzoeken in het ziekenhuis in november af om te kijken of ik het weer kan oppakken.
Dus ik heb mijn imkergereedschap nog niet aan de wilgen gehangen, ik blijf ook veel vertellen, kijken en lezen over bijen, maar voor mijn eigen gezondheid blijf ik voorlopig even uit bijenkasten. Maar ik hoop wel als bijen-ambassadeur nog veel te mogen vertellen over bijen en mensen over te halen om mooie dingen te blijven doen met hun tuin zoveel mogelijk insecten een fijn thuis te bieden 🙂
Ps. Een foto van begin dit jaar toen ik met een (toen nog blote hand) de koningin aanwijs. De laatste inspectie had ik handschoenen aan en stak 1 bij net raak in mijn pols, waar het leer van de handschoen overgaat in stof. :/